Theo van Gogh
Early November 2004 Dutch movie director and columnist Theo van Gogh (great-grandchild of Theo, the brother of thé Vincent van Gogh) was killed by a Moroccan-Dutch Muslim-extremist on a gruesome way. Theo van Gogh made his last movie together with Ayaan Hirsi Ali (a Member of the Dutch Parliament) and is titled Submission. It is a short, critical film about the role of the woman being prisoner of the Islam.
Begin november 2004 werd filmregisseur en columnist Theo van Gogh (achterkleinkind van Theo, de broer van dé Vincent van Gogh) door een Marokkaans-Nederlandse moslim-extremist op gruwelijke wijze vermoord. Zijn laatste film maakte hij samen met Tweede Kamerlid Ayaan Hirsi Ali en is getiteld Submission. Het is een korte kritische film over de rol van de vrouw als gevangene van de Islam.
This film was probably not the known drop in the bucket, but just an excuse to vindicate the death threats and the assassination. Theo van Gogh became known for his blaspheming words in discussions and in writing like christenhonden (christian dogs) and geitenneukers (goat-fuckers, referring to Muslims). Worshippers experienced these terms as extreme offensive. No mercy for Jews or any other worshipers. He did not let himself muzzled, not even when others were obviously felt insulted. Therefore he was a welcome guest om panel discussions. His way of writing however made him an outlaw; the newspapers refused his columns and the only way he could fulminate was through the free daily newspaper Metro and on his website De Gezonde Roker (The Healthy Smoker). An interesting selection from his online archieve: Oranjegevoel (24-01-98); Wie-O-wie? (04-05-98); ’t Is hier verschrikkelijk gezellig (23-05-98); Omdat mijn fiets daar stond (04-07-98); Censuur CNN (22-08-98); Vorstinnen & Dictators (26-10-98); Laat duizend champagne kurken knallen (15-02-99); De onderbuik, ter ere van D.C. Lama (23-08-99). And his Proces verbaal (november 1999).
Our Prime minister and the mayor of Amsterdam went both on tour along mosques and Islamic schools to give their support to this group: as a reaction to the murder of Theo van Gogh some arson and death threats towards the Islamic community were made. The killer also threatened Hirsi Ali and political party colleague Geert Wilders. Both went in hiding for some time and got heavy security; both their daily and private lives changed drastically into a permanent status of fear and vigilance. These “threateners of the peace regarding free speech” were as much as possible ignored by our high-minded representatives. The same happened with the little son and the rest of the family of Theo van Gogh. The darkening Dutch sky shows clearly its it’s your own fault.
Begin november 2004 werd filmregisseur en columnist Theo van Gogh (achterkleinkind van Theo, de broer van dé Vincent van Gogh) door een Marokkaans-Nederlandse moslim-extremist op gruwelijke wijze vermoord. Zijn laatste film maakte hij samen met Tweede Kamerlid Ayaan Hirsi Ali en is getiteld Submission. Het is een korte kritische film over de rol van de vrouw als gevangene van de Islam.
Deze film was waarschijnlijk niet de bekende druppel maar slechts een excuus om de doodsbedreigingen en de moord zogenaamd te rechtvaardigen. Theo van Gogh is vooral bekend geworden door in discussies en geschriften veelvuldig gebruik te maken van teksten die door gelovigen als extreem beledigend werden en worden ervaren, zoals christenhonden en geitenneukers (als aanduiding voor moslims). Ook Joden en andere religieuzen konden niet op zijn genade rekenen. Hij liet zich de mond niet snoeren, ook niet als anderen zich overduidelijk beledigd voelden en hij was daarom(!) ook een graag geziene gast bij forums. Echter, door zijn manier van schrijven was hij als columnist niet meer welkom bij de dag- en weekbladen; het fulmineren in geschrift restte hem slechts in het gratis dagblad Metro en op zijn website De Gezonde Roker. Een interessante greep uit zijn online archief: Oranjegevoel (24-01-98); Wie-O-wie? (04-05-98); ’t Is hier verschrikkelijk gezellig (23-05-98); Omdat mijn fiets daar stond (04-07-98); Censuur CNN (22-08-98); Vorstinnen & Dictators (26-10-98); Laat duizend champagne kurken knallen (15-02-99); De onderbuik, ter ere van D.C. Lama (23-08-99). En zijn Proces verbaal (november 1999).
Zowel de Minister-president als de burgemeester van Amsterdam begonnen na de moord op Theo van Gogh een rondreis langs moskeeën en islamitische scholen om steun te betuigen aan deze groep, nadat er als reactie op de moord enkele brandstichtingen en bedreigingen plaatsvonden gericht tegen de islamitische gemeenschap. De door de moordenaar bedreigde Hirsi Ali en Geert Wilders gingen voor enige tijd schuil en kregen bewaking; hun dagelijkse- en privélevens sloegen ineens om naar een permanente status van angst en alertheid. Verder werden deze “bedreigers van de rust omtrent het vrije woord” zoveel mogelijk door onze hoogstaande volksvertegenwoordigers genegeerd. Dat was ook het lot van het zoontje en de rest van de familie van Theo van Gogh. In de verdonkerende Nederlandse lucht staat kraakhelder het eigen schuld, dikke bult.