Willem Alexander and Máxima Zorreguieta. Birds of a Feather. Neither of the two renounce their families, while both have parents with a questionable history. The Orange Family has been criticized somewhat on this website. The other family has dad Jorge Zorreguieta who played a disputable role in the regime of Argentina during Videla. Our tall, not that handsome prince of Orange with the wrong dentist and a not that interesting sounding water management study, made a conquest of a jet set from the, not the highest but high enough Argentinian society. Pleasant and better looking (but not smarter) than his sisters-in-law.
Willem Alexander en Máxima Zorreguieta. Soort zoekt soort. Voor beiden geldt dat ze hun afkomst niet verloochenen, terwijl van beiden de voorouders een dubieus verleden hebben. Het Geslacht Oranje is op deze site al ietwat bekritiseerd. De andere familie heeft vader Jorge Zorreguieta in een spraakmakende rol in het bewind van Argentinië gespeeld. Onze lange, niet knap te kunnen noemen prins van Oranje met de verkeerde tandarts en een toch niet echt bijster interessant te noemen waterhuishoudkennis heeft maar mooi een jetset-ster uit de, niet de hoogste maar toch hoge, Argentijnse kringen veroverd. Flink wat mooier (helaas niet slimmer) dan de keuzes van zijn broers.
On Saturday February 2nd 2002, the 020202-wedding of crown prince Willem-Alexander (Alex) and his fiancée Máxima Zorreguieta took place in the center of Amsterdam. Following an Amsterdam custom the golden coach came under attack again from a small water-paint bomb. A good hit, could be a tiny bit lower. A courageous and harmless deed of a young activist who just expressed his opinion on this “undemocratic royal institute” matter.
Despite the in Forbes magazine mentioned Orange fortune (worlds richest monarchy) it is mainly the city of Amsterdam and her citizens who pay the bill for all the necessary managing, safekeeping and cleaning before, during and after this royal circus. And the capital hás already a severe shortage of manpower and means. Besides the rising of ordinary crime, there is also the explosive growth in national ceremonies and celebrations meant for the entire nation to join. Which is, according to the commerce and her customers, just the way it should go in the capital center.
Now that the entire media embraces the royal family like tabloids it is clearly nothing else than an Oranje-propaganda. And in spite that sometimes the media writes that he, for a crown prince, is rather dumd and that she want to charm the subjects with a too strongly trained smile, naming them Willem de Domme (dumb) and Lady Di-try is until now still taboo. Therefore the national Volkskrant-Parool-Trouw daily newspaper trio refused the next small advertisement: “Proficiat, Willem de Domme en Lady Di-try. En dat op ónze kosten.” Congratulations . . And that on óur cost.
What can the Amsterdammers expect from you both as compensation for all the inconveniences and city services? What about the hint to rescue the archeological site of a possible Castle Heeren van Aemstel and turn it into a museum? For my part with your names on it. The Amsterdam city government rather spend taxpayers money on national events, on an empty container port and on underground prestiges than to include archaeological excavations in her cultural attraction plan. Because it’s not a mass attraction. What about giving the public character of City Palace on the Dam back to the people? Or both? A timeless and long-time gift. Good for the Amsterdam community as well as for the royal image, for the nicknames come with the deeds. Especially now that the last week of April 2013 is bombarded as Orange festival week, mainly around the Dam in Amsterdam: the birthday of the new king and the transferring of the royal headgear, In behold its humble nationals.
Willem Alexander en Máxima Zorreguieta. Soort zoekt soort. Voor beiden geldt dat ze hun afkomst niet verloochenen, terwijl van beiden de voorouders een dubieus verleden hebben. Het Geslacht Oranje is op deze site al ietwat bekritiseerd. De andere familie heeft vader Jorge Zorreguieta in een spraakmakende rol in het bewind van Argentinië gespeeld. Onze lange, niet knap te kunnen noemen prins van Oranje met de verkeerde tandarts en een toch niet echt bijster interessant te noemen waterhuishoudkennis heeft maar mooi een jetset-ster uit de, niet de hoogste maar toch hoge, Argentijnse kringen veroverd. Flink wat mooier (helaas niet slimmer) dan de keuzes van zijn broers.
Op zaterdag twee februari van 2002 vond het 020202-huwelijk van kroonprins Willem-Alexander (Alex) en zijn verloofde Máxima Zorreguieta plaats in de Nieuwe Kerk op de Dam in Amsterdam. Naar Amsterdams gebruik werd ook dit keer de koets met een waterverfbom onder vuur genomen. Raak, maar kon ietsjes lager. Een moedige en onschadelijke daad van een jonge actievoerder die slechts zijn mening gaf over het “ondemocratische koninklijke instituut”.
Ondanks het in het Forbes magazine genoemde Oranje fortuin (de rijkste monarchie ter wereld) is het voornamelijk de stad Amsterdam en haar bewoners die voor al de benodigde beveiliging, beheersing en reiniging van dit koninklijk circus opdraaien. Terwijl deze stad al een schrijnend tekort hééft aan die manschappen en middelen vanwege de explosieve groei in nationale ceremoniën en festiviteiten bedoeld voor het hele Nederlandse volk. Volgens de
commercie en haar klanten behoren deze zich nou eenmaal allemaal in ’t Centrum van de Stad af te spelen.
Nu de hele media als een sensatiepers de Oranje-hype omarmt kan men wel spreken van een Oranje-propaganda. Maar ondanks dat de media schrijft dat hij voor een kroonprins tamelijk dom is en dat zij het volk wil inpalmen met een te sterk getrainde glimlach, zijn Willem de Domme en Lady Di-try (=poogster) tot nog toe taboe. Door het Volkskrant-Parool-Trouw dagblad-trio werd daarom dan ook de volgende kleine felicitatie advertentie geweigerd: “Proficiat, Willem de Domme en Lady Di-try. En dat op ónze kosten.”
Wat kunnen de Amsterdammers van jullie verwachten ter compensatie voor de ongemakken en “stads diensten”? Wat te zeggen van de opgravingen van de restanten van een mogelijk Kasteel van de Heeren van Aemstel in een museum te veranderen, desnoods met jullie naam erop? Het Amsterdamse bestuur geeft liever geld uit aan nationale evenementen, aan een lege overslaghaven en aan ondergrondse prestiges dan dat ze ‘stads opgravingen in haar culturele attraktieplan wil opnemen aangezien dit geen massa’s trekt. Of geef het openbare karakter van het Stadspaleis aan de Dam terug aan de Stad. Een tijdeloos en tijd-lang cadeau. Goed voor de Amsterdamse gemeenschap als voor het koninklijke imago; de bijnamen komen met de daden. Zeker nu de laatste week van april 2013 geheel in het teken van de Oranjes staat, voornamelijk afspelend op en rond de Dam in Amsterdam: de verjaardag van de nieuwe koning en het overdragen van het koninklijk hoofddeksel, ten aanschouwen van haar nederige onderdanen.